Wish Ko Lang

Photo courtesy of http://www.watchpinoytv.info/wp-content/uploads/2009/11/wish-ko-lang.jpg

Kalaban ko talaga ang pag-iisip. 

Kanina, maraming mga senaryo ang pumasok na naman sa isip ko.  Ito ay ang mga sumusunod:

1 - Paano kaya kung naging "straight tripper" ako?  May nabasa kasi ako sa isang forum na isang napaka-madamdaming pagdedepensa para sa mga kauri niya.  

"Why identify/label yourself as gay/bi if you don't get emotionally attracted to guys? If you don't believe in genuine same sex relationship? If you don't sleep with guys as frequently.

Kanya-kanyang opinyon naman yan so kung sa tingin nyo hypocrite or in denial yung mga tripper I respect that.

But admit the fact, there are guys out there who would sleep with a guy once in a blue moon. Say thrice a year. Kasi no offence I think bi/gay is a lifetime choice. It's a lifestyle. And a lot of people, especially youngsters made a mistake of identifying themselves as bi/gay kahit hindi naman. It's pre-mature.

So kaming mga trippers we believe na stage lang to it will pass. We will end up loving and marrying a woman in the end."

Himayin natin.  


Emotionally attracted ba ako sa guys?  Check.  
Naniniwala ba ako sa genuine same sex relationship?  Umm, sa panahon ngayon?  No. 
Ganun ba ako kadalas makipagsiping sa kapwa lalaki?  Hahaha.  No!


2 out of 3.  Pwedeng pwede na ako maging straight tripper.  Pak!


Sige, naiinggit ako dahil sa sinabi niya sa huli.  "We will end up loving and marrying a woman in the end."  Feeling ko, napaka-naive ng mga katagang ito, pero tingin ko rin naman, marami ang kagaya niya.  Yung isasantabi lang ang tawag ng laman, at babae pa rin ang pipiliin.  Sa ngayon kasi, di ko talaga kayang piliin ang babae.  Kahit pilitin ko man ang sarili ko.  


Naiisip ko na ito ay buhat na rin ng pagpapalaki sa akin.  Which brings me to number 2.


2 - Paano kaya kung "sex" lang ang habol ko?


Naisip ko na rin dati, "bad" boys have all the fun.  Alam nila ang gusto nila, at nakukuha nila ang gusto nila.  Walang cognitive dissonance.  


For one, sigurado, mas patok ang blog ko.  Pak!


Kaso, hindi talaga eh.  Mabilis ako mapagod sa ganun.  Maghahanap ako ng mas malalim na relasyon.  At, higit sa lahat, hindi talaga siya kakayanin ng konsiyensiya ko.  Oo, may konsiyensiya pa ako.  At kahit ilang beses pa ako makipagtalik, hinding hindi siguro mawawala yun.


3 - Paano kaya kung di na lang ako nag-iisip?


Siguro, di ko na iisipin kung bakit turn off sa akin ang mga taong hindi nag-iisip.  Siguro, okay lang sa akin ang mga mababaw at superficial na tao.  Siguro, kahit sino na lang na interesado, pinatulan ko na (basta pasado siya sa physical standards ko).  Siguro, imbes na humahaba ang panahon na single ako, eh dumarami naman ang mga lalaking nakarelasyon ko.


Pero, naisip ko rin, siguro, di ganito kasagana (Naks!  Masagana!) ang buhay ko.  Hindi rin ako makakaipon ng pwede ko panggastos sa sarili ko, sa mga luho ko, at pati na sa pagtulong sa kapwa.  


Minsan, wala nga naman talagang patutunguhan ang mga naiisip ko.  Pero, minsan, mahalaga din isipin kung bakit ko pinili ang mga pinili ko sa buhay.  Sa gayon, panatag ako na naging tama nga ang mga naging desisyon ko.


At sana, tuloy-tuloy na nga ito.